Inmiddels is het de laatste avond in Zagora. Dan hebben we hier 3 nachten doorgebracht. Gisteren hebben we een rustdag ingelast. Zowel de kinderen als wij waren het reizen een beetje zat en hebben ‘s ochtends een klein ritje gemaakt (naar de kleine zandduinen) en de rest van de dag in & naast het zwembad doorgebracht. Vandaag zijn we vroeg op pad gegaan richting Mhamid.Dit is de meest zuidoostelijke plaats die middels een normale weg te bereiken is. De weg eindigt hier ook echt. Na een mooie rit van ruim een uur kwamen we aan in wat inmiddels toch echt het begin van de Sahara genoemd mag worden. Zand, zand en nog eens zand….. Na vele mannetjes, die op ons afkwamen, genegeerd te hebben, belanden we bij toeval bij Hassan die excursies in de woestijn organiseerde. Met hem spraken we af dat we eerst met een gids met onze 4×4 (zo noemen stoere mannen dit soort auto’s blijkbaar!) een stuk de woestijn in zouden gaan en daar een rondje zouden gaan maken op een paar dromedarissen. Art heeft zich helemaal uitgeleefd in het eerste deel van de tocht. Met wat aanwijzingen van de gids baande hij zich een weg door de Sahara (en wij hobbelde achterin gezellig mee..). Uiteindelijk kwamen we aan bij een tentenkampje waar een paar van die beesten lagen te wachten. Roos werd er als eerste opgehesen, waarna de dromedaris meteen opstond. Roos schrok zich een hebbielebbie van dat gehobbel en begon te huilen. Na van de schrik te zijn bekomen zijn we 2 aan 2 op de dromedarissen geklommen (Art met Roos en ik met Lars) en hebben een rondje gelopen. Was wel een heel bijzondere ervaring!! Daarna heeft Art op de terugweg onze 4×4 lekker vastreden in een zandduin, maar gelukkig kon onze gids goed graven! Na een goede lunch zijn we weer teruggereden naar Zagora.
Morgen vertrekken we naar een nieuw onderkomen voor 2 nachten in Talouine (vandaag per telefoon geregeld). Een rit van ongeveer 5 uur schatten we in.
Groet, Freja