Gezien de hitte in Hong Kong rustig aan gedaan. Woensdagochtend hebben we de langste buiten roltrap ter wereld genomen. Op HK island de heuvel op, 800 meter lang. Wel met dakje, dus je staat niet in de brandende zon. Dan nog zweet je peentjes.
’s Middags met de bus naar een strand gegaan. Was bijna te warm (34 graden, 76%) om het water uit te komen. Strand was trouwens keurig. Alles aangeharkt etc. ‘s Avonds met de bus Nathan road af en ergens op goed geluk een restaurant ingedoken. Cheers restaurant. Ondanks de naam echt heel chinees. Waren de enige niet chinezen en dus bekijks. Lars & ik hebben Mantis garnaal gegeten. Echte jumbo dingen, bijna net zo groot als een kreeft. Roos & Fre schelpjes.
Donderdag een reisdag. ‘s Ochtends rustig aan en gepakt en naar het Space Museum geweest.
‘s Middags de reis naar Shenzhen voor onze vlucht van vrijdagochtend. We hadden besloten de busdienst van Chinalink te gebruiken. Die zou je redelijk soepel naar Shenzhen Airport moeten brengen. Tijdens de busreis hoef je maar 1 keer de bus uit, inclusief alle baggage, om door HK imigratie te gaan, health check (swineflu!) en door de chinese imigratie. Dit werkte prima. In een ticketoffice in een mall kon je de bustickets kopen en daarna domweg wachten totdat je naar de bus werd gebracht. De reis incl imigratie ging verder vlot.
Shenzhen is opeens meer China. De infobalie op het vliegveld verstaat zelfs geen engels. Hotel toch gevonden. Gelukkig airco op de kamer want opnieuw is het verstikkend heet. Grappige avondmaaltijd gehad. Wij begrepen niks van het menu en de mensen begrepen niks van ons. Dankzij een op het allerlaatst geprint briefje in HK hadden we nog wat houvast mbt wat vertalingen op het gebied van eten. Ze moesten erg lachen om ons. Vooral het woord ‘one’ was erg komisch. Vermoedelijk heeft ‘wan’ een heel andere betekenis.
Ook kippenpootjes heeft een nieuwe dimensie gekregen. Kippenpootjes zijn hier dus de klauwen! Ondanks dat we dit als appetizer gekregen hadden (en hebben laten staan) was de rest van de maaltijd prima. Meer (eet)avonturen volgen!
Vrijdagochtend de domestic vlucht naar Guilin. Verder met een pick-up die we al geregeld hadden naar Ping An gereden. Een tocht van 2 uur door rural China. Eerste gedeelte waren de wegen prima. Laatste stuk was de weg vaak half bedolven onder aardverschuivingen. Het heeft hier nml een paar weken geleden enorm geregend. Laatste kilometer naar het dorp was te voet. Een hele klim, vooral gezien hitte en vochtigheid, maar locals sjouwen voor een paar Yuan met een mand op hun rug je bagage naar boven. Een lokaal chinees biertje smaakt daarna heerlijk!!
Hey guys, sounds like you are having a fabulous adventure. We love reading the blogs, and the kids still remember the heat of our summer travels in Asia. So the suffering may be just the only part they do remember later on, but the bonding you go through in figuring out the whole thing will also linger. Enjoy every minute and don’t check the bottom of the plate (cause then you’ll see how DIRTY everything is) and you’ll really NEVER eat anything!
Tanya and the gang